Het huwelijk in 1403 tussen Johanna van Polanen en de Duitse graaf Engelbrecht I van Nassau betekende de intrede van het geslacht Nassau in de Lage Landen. Johanna was een rijke dame: eigenaresse en bestuurder van het land van Breda in Brabant en ook van grondgebied gelegen tussen de rivieren de Lek en de Hollandse IJssel in het gewest Holland. Door het huwelijk kwamen deze ‘heerlijkheden’ Breda en De Lek in handen van de Nassaus. De sporen van de Polanens zijn bewaard gebleven in de gemeentewapens van Krimpen aan den IJssel, Krimpen aan de Lek, Lekkerkerk en Ouderkerk aan den IJssel: drie zwarte halve manen op een zilveren schild. Deze symbolen zijn ook te vinden in de wapens van het nabij Breda gelegen Oosterhout, waar een oom van Johanna van Polanen heer was, en van het plaatsje Monster vlakbij Den Haag waar tot 1351 het stamslot van het van oorsprong Hollandse geslacht Polanen stond.