Niet alleen Willem van Oranje maar ook zijn zoon Maurits had een sterke band met de stad Breda. Maurits overleed in april 1625, een maand voordat het beroemde beleg van Breda werd beslist in het voordeel van de Spanjaarden onder leiding van Spinola. Op zijn sterfbed werd Maurits door verdriet overmand om juist Breda te moeten verliezen. De stad was niet alleen de residentie van zijn roemrijke voorouders maar ook had de stad hemzelf in 1590 de eerste roem en faam geschonken als leider van de Opstand door de glorie van haar overwinning met het Turfschip. Voor het behoud van Breda dat in 1624-1625 gedurende tien maanden werd belegerd door de Spanjaarden had Maurits in zijn laatste levensjaar ongelofelijke kosten gemaakt voor rekening van hemzelf en van de opstandige provincies. Ook voor Maurits van Oranje gold Breda als de Stad des Vaderlands!