Willem van Oranje-Nassau stond op de schouders van vijf generaties voorouders die vanuit Breda het huis Nassau hadden opgewerkt tot de belangrijkste steunpilaar van de vorsten van de Lage Landen. En Bredase Willem deed daar een onwaarschijnlijk schepje bovenop: hij brak met deze generaties lange loyaliteit en ging de confrontatie aan met de heerschappij. Hij leidde een volksopstand die uitmondde in de stichting van een nieuwe onafhankelijke staat: Nederland. Zijn stad Breda heeft in de onafhankelijkheidsstrijd meer dan welke andere Nederlandse stad in de frontlinie gelegen en geleden. De hieruit voortvloeiende tijdelijke onbereikbaarheid van het Bredase familiegraf maakte van Willem uiteindelijk de verloren zoon van Breda. De geest van deze leider waart echter rond boven de praalgraven van zijn roemrijke voorouders in de Grote Kerk van de enige echte stad des vaderlands.