Na de moord op Willem van Oranje, leider van de Nederlandse onafhankelijkheidsoorlog, op 10 juli 1584 in het prinsenhof in Delft had de Grote Kerk van Breda zijn laatste rustplaats moeten worden. Dat had Willem in zijn testament laten vastleggen. Maar het was niet mogelijk om zijn lichaam bij te zetten in het familiegraf van de Nassaus in Breda. De stad was namelijk drie jaar eerder tijdens de Furie van Houtepen in handen gevallen van vijandige Spaanse soldaten. Noodgedwongen werd Willem van Oranje begraven in Delft. Zo verloor Breda zijn belangrijkste inwoner aller tijden. Maar voor Breda blijft Willem van Oranje voor altijd ‘onze’ Willem.