Om Nassau-Breda te begrijpen moet je Habsburg begrijpen. De Oostenrijkse adellijke familie Habsburg nam in 1477 de heerschappij over de Lage Landen over van de Franse hertog van Bourgondië. Die machtsovername ging niet van een leien dakje. Met name dankzij militaire inspanningen van Engelbert II van Nassau kwam Maximiliaan van Habsburg stevig in het zadel te zitten. Ook in volgende twee generaties bleef de alliantie tussen Habsburg (Filips de Schone, Karel V) en Nassau-Breda (Hendrik III, René) ijzersterk. Habsburg kon zijn heerschappij verder uitbreiden – de Spaanse koningskroon en de Duitse keizerskroon kwamen in bezit – dankzij Bredase steun. Totdat… het in vierde generatie van de samenwerking mis ging! In 1567 besloot de Bredase Nassauer Willem dat hij zich niet langer moreel kon verenigen met het autoritaire Habsburgse bewind. Zo kwam na 100 jaar een einde aan de innige samenwerking tussen Habsburg en Nassau-Breda. Wat volgde was een strijd tussen Habsburg en Nassau (Tachtigjarige Oorlog). Willem van Oranje-Nassau uit Breda wipte de Habsburger Filips II uit het zadel en groeide uit tot vader des vaderlands.